pendi

pendi (Esperanto)

prononco: IPA [ pendi]

signifo:

verbo

1. esti alligita per unu ekstremo tiel, ke cetero estas libera, ne tuŝante teron aŭ plankon
2. esti levita de sur tero per ŝnuro ĉirkaŭ kolo, kaj morti de premsufoko
3. resti senmove super iu aŭ io, ŝvebi

ekzemploj:

verbo

1. .
   1. Sur muro pendis belega bildo.
   2. Tie staris hundo kun elpendanta lango.
   3. Malpendigu ĉi tiun pentraĵon, ĉar mi ne ŝatas ĝin!
2. .
   1. Longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos.
   2. Por pendigi ŝteliston, antaŭe lin kaptu.
   3. En domo de pendigito pri ŝnuro ne parolu.
3. .
   1. Luno pendis en ĉielo.
   2. Balono flugpendis en aero.

sintakso:

kunteksto:

sinonimoj:

antonimoj: malpendi

frazeologio:

etimologio:

notoj:

Fontoj:

•  pendi

tradukoj:

 

angla: hang (en) belorusa: вісець (by) bulgara: ?m f n? (bg) ĉeĥa: viset ?m f n? (cs) finna: (fi) franca: pendre ?m f n? (fr) germana: hängen ?m f n? (de) hispana: colgar ?m f n? (es) hungara: (hu) itala: ?m f n? (it) latina: ?m f n? (la) nederlanda: ?m f n? (nl) pola: wisieć (pl) portugala: (pt) rumana: ?m f n? (ro) rusa: висеть (ru) sveda: ?m f n? (sv) vjetnama: (vi)