unu

Esperanto

 Numeralo

tri

Deveno

• el la latina ūnus. La fina -u estas verŝaje analogie al la fina -u de tiu, kiu, ktp

Signifoj

1. la malplej granda kvanto eble da objektoj, kiuj ekzistas; la nombro da iu sola, la naturala nombro sekvanta post nul, kaj la bazo de nombri (1).

Rimarkoj

Pro senca asocio, "unu" povas roli kiel alia gramatika elemento, ekz-e kiel adjektivo kaj pronomo. Kiam rolante kiel pronomo, ĝi havas pluralan deklinacion kiel unuj, kaj tiu plurala formo siavice havas akuzativan deklinacion kiel unujn; kvankam neoficiale kaj formore, kelkaj aŭtoroj foje uzis la akuzativan deklinacion eĉ en la singularo, sub la formo unun.

Ekzemploj

1. Oni havas unu kapon.
2. Ni ne povis vidi pli malproksime ol unu metron aŭ du antaŭen super la reloj.

Derivaĵoj

• un'
• unua
• unuope

Tradukoj

   

angla: 1. one (en) bulgara: 1. един (bg) ĉeĥa: 1. jeden (cs), jedne (cs) ĉina: 1. 一 (zh) franca: 1. un (fr) germana: 1. eins (de) gvarania: 1. peteĩ (gn) hebrea: 1. אחד (he) hispana: 1. uno (es)

hungara: 1. egy (hu) indonezia: satu → id, se- → id japana: 一つ → ja, 一 → ja kataluna: 1. un m (ca) mongola: 1. нэг (mn) nederlanda: 1. een (nl) pola: 1. jeden (pl) portugala: 1. um (pt) rumana: unu → ro rusa: 1. один (ru) sarda: unu → sc sveda: en → sv, ett → sv

Referencoj kaj literaturo

• unu
•  unu
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „unu“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „unu“.
• La Simpla Vortaro, „unu“
• unu

Fontoj kaj citaĵoj

rumana

 Numeralo

1. la nombro unu (1, I)

Vidu ankaŭ

zero < 1 < doi, două

unu, o