lango

lango (Esperanto)

Substantivo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	lango	langoj
Akuzativo	langon	langojn

Homa lango

Elparolo IFA:  ['lango]

•  lango ^(informoj)

 Vorterseparo

lang' + o

 Signifoj

1. Movebla mola karna organo en la buŝo, servanta por gustumi kaj paroli.

Deveno

[1]

Samsencaĵoj

[1]

 Kontraŭvortoj

[1]

Supernocioj

[1]

Subnocioj

[1]

 Ekzemploj

1. De vorto ĝentila ne doloras la lango.

Parolturnoj:

[1]

Karakterizaj vortkombinaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

 

angla: [1] tongue → en franca: [1] langue → fr

portugala: [1] língua → pt

? Referencoj kaj pli da informoj:

• lang
•  lango
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „lango“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „lango“.
• La Simpla Vortaro, „lango“

Fontoj: