mi

mi (Esperanto)

 Etimologio

De la itala mi, la angla me, la franca moi, ktp, plus la i de la personaj pronomoj.

Elparolo

IFA:  ['mi]

 Signifoj

Persona pronomo. Pronomo

Kazo	Ununombro
Nominativo	mi
Akuzativo	min

1. unua persono ununombro.

 Ekzemploj

1. Mi estas studanto.

Vidu ankaŭ: vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, oni, si

Tradukoj

 

angla : I , me araba : أنا (ána) eŭska : ni bulgara : аз ĉeĥa : já dana : jeg estona : ma finna : minä fiĝia : au franca : je frisa : ik galega : eu kartvela : მე (me) germana : ich greka : εγώ (egó) gvarania : che hebrea : אני (ani) hispana : yo hungara : én indonezia : saya , aku interlingvao : io okcidentalo : yo Ido : me islanda : ég

itala : io japana : 私 , 俺 , 僕 kataluna : jo latina : ego latva : es laza : მა (ma) loĵbano : pami makedonia : jас malaja : aku manĉura : bi mingrelia : მა (ma) nederlanda : ik norvega : jeg malaltgermana : ik pola : ja portugala : eu rusa : я slovaka : ja slovena : jaz svahila : mimi sveda : jag tokpisino : mi tupinamba : xe turka : ben ukraina : я venecia : mi volapuko : ob

---

mi (hispana)

Pronomo

 Signifoj 

[1] mia, mian.

---

mi (kataluna)

Pronomo

mi

1. Mi.

---

mi (turka)

Konjunkcio

mi

1. Ĉu.

---

Fontoj:

•   ni

mi (venecia)

Pronomo

• mi

1. mi