o
Aspekto
| Signifoj |
- la vokala litero «o» je sia minuskla skriba formo
| Elparolo |
- IFA: [o̞] estas ĉiam ĝuste. Fakultative akcentaj IFA: [oː] en malferma silabo kaj IFA: [ɔ] en ferma silabo.[1]
| Vidu ankaŭ |
- O, majuskla formo
- gramatika finaĵo o
| Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | o | ooj |
| Akuzativo | oon | oojn |
| Signifoj |
- nomo de la litero O, dek-naŭa litero de la Esperanta alfabeto.
- Rimarkoj: la vorto o, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.
| Vorterseparo |
| Samsencaĵoj |
| Vidu ankaŭ |
| Tradukoj |
o
| Signifoj |
| Tradukoj |
| Elparolo |
- IFA: o̞
| Signifoj |
| Vidu ankaŭ |