i
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Enhavo
Esperanto[redakti]
Litero[redakti]
Signifoj
[redakti]
- la vokala litero «i» je sia minuskla skriba formo
 | Elparolo |
- IFA: [i] estas ĉiam ĝuste. Fakultative IFA: [iː] en malferma aŭ akcenta silabo, kaj senakcenta IFA: [i̯] antaŭ alia vokalo.[1]
 | Vidu ankaŭ |
- I, majuskla formo
- gramatika finaĵo i
 | Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.
Liternomo[redakti]
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | i | ioj |
| Akuzativo | ion | iojn |
Signifoj
[redakti]
- nomo de la litero I, la dek-dua litero de la Esperanta alfabeto.
- Rimarkoj: la vorto i, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.
 | Vorterseparo |
 | Samsencaĵoj |
| Vidu ankaŭ |
Tradukoj
[redakti]
Numeralo[redakti]
Signifoj
[redakti]
- (ankaŭ jot) la unuo de la 'imaginaraj' nombroj, kiu estas la malkvadrato de −1. (Tio estas, i kvadrata valoras minus unu.) eiπ + 1 = 0.
- Rimarkoj: la cifero por i estas kutime skribata kursive: i aŭ ι aŭ j
Radiko[redakti]
Signifoj
[redakti]
- radiko kiu signifas "kun finaĵo -i", ekzemple i-verbo (kiu signifas "verbo kun finaĵo -i", do verbo en baza formo) [1]
| Fontoj kaj citaĵoj |
sveda[redakti]
Prepozicio[redakti]
Signifoj
[redakti]
- en
- Rimarkoj: Prepozicio "i" povas alpreni grandan kvanton da aliaj signifoj.
