-i
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Esperanto[redakti]
Sufikso[redakti]
-i ( eo , UF )
| Tempomodalo | Formo |
|---|---|
| Sendefina | -i |
| Pasinta | -is |
| Nuna | -as |
| Venonta | -os |
| Kondiĉa | -us |
| Vola | -u |
Signifoj
[redakti]
- montras ke vorto estas verbo je la modo sendifina ('infinitiva'). Se ne-verba estas la radikalo, la finaĵo -i verbigas ĝin
- Rimarkoj: Certaj pronomoj finiĝas per vokalo i, sed tiu i ne estas gramatika finaĵo.
 | Deveno |
- eble el la latinaj 'deponentaj' verboj kiel loquī 'parli'. (Tiuj estas verboj kiuj havas nur pasivajn fleksiojn, kvankam ilia senco estas aktiva.)
 | Derivaĵoj |
 | Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
indonezia[redakti]
Sufikso[redakti]
-i ( id , UF )
Signifoj
[redakti]
- sufikso uzata ĉe certaj transitivaj kaj plej ofte kaŭzativaj verboj
- Rimarkoj: La uzokampo de la sufikso "-i" estas pli-malpli sama kiel por la sufikso "-kan", kaj ne disponeblas simpla regulo por elekti inter la du.
| Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Vortfaradoj kun U "-i" (3)