Saltu al enhavo

-i

El Vikivortaro

Esperanto

[redakti]

Sufikso

[redakti]

 -i ( eo , UF )

Tempomodalo Formo
Sendefina -i
Pasinta -is
Nuna -as
Venonta -os
Kondiĉa -us
Vola -u

Signifoj

[redakti]
  1. montras ke vorto estas verbo je la modo sendifina ('infinitiva'). Se ne-verba estas la radikalo, la finaĵo -i verbigas ĝin
Rimarkoj: Certaj pronomoj finiĝas per vokalo i, sed tiu i ne estas gramatika finaĵo.
Deveno
eble el la latinaj 'deponentaj' verboj kiel loquī 'parli'. (Tiuj estas verboj kiuj havas nur pasivajn fleksiojn, kvankam ilia senco estas aktiva.)
Derivaĵoj
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

indonezia

[redakti]

Sufikso

[redakti]

 -i ( id , UF )

Signifoj

[redakti]
  1. sufikso uzata ĉe certaj transitivaj kaj plej ofte kaŭzativaj verboj
    Rimarkoj: La uzokampo de la sufikso "-i" estas pli-malpli sama kiel por la sufikso "-kan", kaj ne disponeblas simpla regulo por elekti inter la du.
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
Elparolo
IFA i 

Signifoj

[redakti]
  1. vokalo por la sonharmonia referenco al la vortoj, kiuj finiĝas per "i"
Referencoj kaj literaturo