edzo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	edzo	edzoj
Akuzativo	edzon	edzojn

Prononco

IFA:  /eʣo/ 

Sono

(

lingvo [eo]

)

(dosiero)

Signifoj

Viro laŭleĝe ligita kun alia homo por kunvivado kaj fondo de familio

Vorterseparo

edz + o

Deveno

Laŭ Zamenhof, edzino devenis de la germana Kronprinzessin (kronprincino), kaj edzo estis reena vortfaro el tio. Estas tamen pli verŝajne, ke edzino devenis de la jida רביצין‎ (rebecin, 'rabenedzino') kaj la klarigo de Zamenhof estis klopodo eviti antisemitismon. Se estas tiel, la radiko edz venas de la slava inseksa postvortero -ec.

Derivaĵoj

edzino

edzigi

edziĝi

edziĝo

edziĉo

edzeco

geedzoj

eksedziĝi

eksedziĝo

kromedzo

novedzo

pluredzeco

provedziĝo

senedzeco

Fontoj kaj citaĵoj

 edzo

Tradukoj

   

angla: 1. husband (en) belorusa: 1. муж (be) ĉeĥa: 1. manžel (cs) franca: 1. mari m (fr), époux m (fr) germana: 1. Mann m (de), Ehemann m (de) hispana: 1. esposo m (es), marido m (es)

hungara: 1. feleség (hu) Interlingvao : marito → ia kroata: 1. suprug (hr), muž (hr) nederlanda: 1. man m (nl), echtgenoot m (nl) pola: 1. mąż m (pl), małżonek m (pl) rusa: 1. муж m (ru), супруг m (ru) Volapuko : matan → vo, himatan → vo

Referencoj

Fontoj kaj citaĵoj