edzino

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	edzino	edzinoj
Akuzativo	edzinon	edzinojn

Deveno

Laŭ Zamenhof, edzino devenis de la germana Kronprinzessin (kronprincino), kaj edzo estis reena vortfaro el tio. Estas tamen pli verŝajne, ke edzino devenis de la jida רביצין‎ (rebecin, 'rabenedzino') kaj la klarigo de Zamenhof estis klopodo eviti antisemitismon.

Signifoj

1. ino laŭleĝe ligita kun alia homo por kunvivado kaj fondo de familio

Vorterseparo

edz + in + o

Derivaĵoj

• edzinigi
• edziniĝi
• edziniĝo
• edzineco
• kromedzino
• novedzino
• pluredzineco
• senedzineco

Tradukoj

   

afrikansa: vrou → af angla: wife → en belorusa: жонка → be ĉeĥa: manželka → cs dana: kone → da franca: femme → fr ina, épouse → fr ina hebrea: אשה → he hispana: esposa → es ina germana: Frau → de ina, Ehefrau → de ina hungara: feleség → hu Interlingvao: sposa → ia itala: moglie → it ina japana: 妻 → ja Kotavao: yerumanikya kroata: supruga → hr, žena → hr nederlanda: vrouw → nl, echtgenote → nl pola: żona → pl ina, małżonka → pl ina rusa: жена → ru ina, супруга → ru ina serba: жена → sr ina, супруга → sr Volapuko: matan → vo, jimatan → vo

Referencoj kaj literaturo

•  edzino

Fontoj kaj citaĵoj