Latina ego.
- IFA: 'i.gəʊ (Britio)
- IFA: 'i.goʊ (Usono)
ego (pluralo egos)
- egoo, mio.
- The ego, the id, and the superego.
- La mio, la ĝio, kaj la supermio.
- tro alta memtakso; memgraveco; malhumileco.
- He's got an ego.
- Li estas malhumila.
De la latina pronomo ego (mi).
ego (nur ununombra).
- egoo, mio.
- pozitiva memtakso; memestimo.
El la praitalika *egō, siavice el la prahindeŭropa *éǵh₂.
egō (genitivo meī, dativo mihi, akuzativo kaj ablativo mē, poseda adjektivo meus)
- mi; ununombra nominativa pronomo de la unua persono.
Rimarkoj pri uzado[redakti]
La nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:
- Pater tuus sum: Mi estas via patro.
- Ego pater tuus sum: Estas mi, kiu estas via patro!
 | Derivaĵoj |
- egoo
Substantivo[redakti]
