komplezo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	komplezo	komplezoj
Akuzativo	komplezon	komplezojn

Vorterseparo

komplez + o

Elparolo

IPA [kom'plezo]

Signifoj

1. ago per kiu oni penas plaĉi al iu, helpante, farante servon aŭ havigante profiton

   faru al mi komplezon, veturigu min al urbocentro.

   por amiko komplezo neniam estas tro peza.

   ŝia kompleza invito min tre ĝojigis.

   ĉu vi tiel komplezus kaj prizorgus mian infanon dum mi laboros?

   komplezema malsaĝulo estas pli danĝera ol malamiko.

Samsencaĵoj

favoro; bonkoreco; afableco; afablaĵo; komplezemo; asist(ad)o; helpo; helpado; kunhelpo; kunlaborado

Derivaĵoj

komplezemo

Tradukoj

   

angla: favour → en, complaisance, service franca: complaisance ?m f n? (fr) germana: Gefallen ?m f n? (de), Gefälligkeit ?m f n? (de), Entgegenkommen, Höflichkeit; fari ion pro komplezo al iu - jemanden etwas zuliebe tun; fari komplezon al iu - jemandem einen Gefallen erweisen

hispana: favor → es vira pola: przysługa f (pl) rusa: любезность (ru)

Fontoj kaj citaĵoj

•  komplezo
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „komplezo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „komplezo“.
• La Simpla Vortaro, „komplezo“