dzień

dzień (Pola)

Elparolo IFA:  [dʑɛɲ]

Substantivo

dzień (maskla genro)

1. Tago - periodo ekde la tagiĝo ĝis la krepusko.

   Po nocy zawsze jest dzień. → Post la nokto ĉiam estas tago.
   Dzisiaj jest słoneczny dzień. → Hodiaŭ estas suna tago.

2. Tago - periodo inter du laŭvicaj noktomezoj.

   Podczas dwóch dni. → Dum du tagoj.

deklinacio:

KAZO	SINGULARO	PLURALO
Nominativo	dzień	dnie (dni)
Genitivo	dnia	dni
Dativo	dniowi	dniom
Akuzativo	dzień	dnie (dni)
Ablativo	dniem	dniami
Lokativo	dniu	dniach
Vokativo	dniu!	dnie (dni)!

Sintakso

na dzień, o dniu, z dniem

Kunteksto

spędzić dzień

Samsencaĵoj ☞ 2. data, doba

Kontraŭvortoj

1. noc

□ Vidu ankaŭ

dzienny, codzienny, codziennie, dniówka

Frazeologio

1. dzień dobry, dzień polarny;
2. dzień roboczy, dzień targowy, dzień świąteczny, Dzień Zaduszny