-a

Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): -а, a-, a, A

Esperanto

 Sufikso

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	-a	-aj
Akuzativo	-an	-ajn

Signifoj

1. montras ke vorto estas adjektivo. Se adjektiva estas la radikalo, la -a estas balasta, sed se la radikalo estas neadjektiva, la finaĵo -a adjektivigas ĝin.
2. pseŭdo-finaĵo de iuj adjektivoj el la tabelvortoj (ia, kia, tia, ĉia, nenia)

Deveno

La adjektiva -a kaj substantiva -o de Esperanto venas el la inseksa -a kaj maskla -o de la itala lingvo, kiuj havas malsamajn signifojn. Sed la Esperanta aranĝo trovas paralelon ĉe la itala frazo la mano destra "la mano dekstra".

Derivaĵoj

• a-vorto

hungara

 Sufikso

Signifoj

1. finaĵo kiu kreas triapersonan posedan rilaton (unu posedanto, unu posedaĵo) ria, lia, ŝia, ĝia

   Egy tárgya → Aĵo estas lia.

   Neki van háza → Ŝi havas domon.

Samsencaĵoj

1. (uzataj post vokaloj) -ja, -va

Esprimoj (parolturnoj)

1. -nak/-nek van -a (= havi)

sveda

Sufikso

 -a ( sv , UF )

Signifoj

1. sufikso kiu kreas verbojn el substantivoj, aŭ verbojn el sensignifa radiko

   dans -> dansa

   danci -> danco

   ryk -> ryka

   sensignifa -> fumi

2. sufikso kiu kreas lingvonomojn

   indonesisk -> indonesiska

   indonezia -> indonezia lingvo; (la) indonezia

3. fleksia sufikso kiu kreas pluralon kaj difinan formon de adjektivoj

   stor -> stora

   granda -> grandaj; la granda

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun U "-a" (10)

dansa

danska

engelska

indonesiska

knarka

koreanska

ryka

röka

svenska

tyska