montras ke vorto estas adjektivo. Se adjektiva estas la radikalo, la -a estas balasta, sed se la radikalo estas neadjektiva, la finaĵo -a adjektivigas ĝin
Rimarkoj: Certaj tabelvortojn finiĝas per vokalo a, sed tiu a ne estas gramatika finaĵo.
La adjektiva -a kaj substantiva -o de Esperanto venas el la inseksa -a kaj maskla -o de la itala lingvo, kiuj havas malsamajn signifojn. Sed la Esperanta aranĝo trovas paralelon ĉe la itala frazo la mano destra "la mano dekstra".
Finaĵo[redakti]
