toleri
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Esperanto[redakti]
Verbo[redakti]
| Tempo | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
|---|---|---|---|
| Indikativo | toleris | toleras | toleros |
| Adjektiva aktiva participo | tolerinta | toleranta | toleronta |
| Adjektiva pasiva participo | tolerita | tolerata | tolerota |
| Substantiva aktiva participo | tolerinto | toleranto | toleronto |
| Substantiva pasiva participo | tolerito | tolerato | toleroto |
| Adverba aktiva participo | tolerinte | tolerante | toleronte |
| Adverba pasiva participo | tolerite | tolerate | tolerote |
| Moduso | |||
| Infinitivo | toleri | ||
| Volativo | toleru | ||
| Kondicionalo | tolerus | ||
- ne kontraŭstari al io, kion oni ne aprobas aŭ kio malplaĉas, ĝenas aŭ suferigas, kvankam oni kapablus malhelpi ĝin
- Mi ne intencas toleri viajn kapricojn!
- Tempo toleras, sed vero aperas.
- Li estas ege tolerema homo.
- Mia toleremo iam finiĝos!
- akcepti la ĉeeston de iu
- Tian homon mi ne povus toleri eĉ unu tagon.
- Ŝi ankoraŭ estas tolerebla, sed ŝia fratino estas tute netolerebla.
- havi tian econ, ke la ekzisto, kontakto aŭ sorbo de ia afero ne kaŭzas difekton
- Mia organismo ne toleras ĉi tiun medikamenton.
- Al la papero ne mankas tolero.
- Ne forgesu, ke vi ne povas trinki lakton (pro netolerateco de la lakto).
Tradukoj
[redakti]
 | Fontoj kaj citaĵoj |
