akuzativo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	akuzativo	akuzativoj
Akuzativo	akuzativon	akuzativojn

Silabseparo

, multenombro:

Prononco

IFA:  äkuzätivo̞ , multenombro:  äkuzätivo̞j 

Signifoj

[1] Λ Kazo en diversaj lingvoj, kiu, se uzata sen prep., esprimas interalie la rektan objekton de la verbo; analoge en Esperanto la funkcio, markata de la morfemo n. Rim. 1 Malkonsilinde estas uzi akuzativon anst. prep. kiu signifas deiron, formovon k tiel kontraŭdiras la almovan signifon: oni diru: eliri el urbo, ne: eliri urbon. Rim. 2 Z. uzis la akuzativon post agsubstantivo: akceptu mian koran dankon por la elekto min kiel honoran membron; la konstanta alkalkulado sin al ia speciala gento […] forte subtenas la gentan ŝovinismon.

Deveno

[1]

Samsencaĵoj

[1]

Kontraŭvortoj

[1]

Supernocioj

[1]

Subnocioj

[1] akuzativo de direkto. En E. la uzo de n por montri la almovon, aŭ sola: mi veturos Parizon; aŭ post prep. ne montranta la almovon: mi vojaĝas en Hispanujon; analoge, por montri novan staton, rezultantan de ago: disrompi vazon en mil pecojn; organizi popolon en regnon.

anstataŭa akuzativo. En E. la uzo de n kiel anstataŭaĵo de prep. en la tempaj, daŭraj, mezuraj k.a. adjektoj: mi promenis la tutan tagonZ; la domo estas tri metrojn larĝa ktp. sisterona akuzativoŜ (fm) Malĝusta uzo de la akuzativo (pro iama gazeteto, eldonata en Sisterono, k en kiu la akuzativo estis mistraktata): elingigu la sisteronajn akuzativojn!W.

Ekzemploj

[1] uzi la substantivon aŭ pronomon en akuzativo

Parolturnoj

[1]

Frazaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

   

angla: [1] accusative → en franca: [1] germana: [1] Akkusativ → de vira hispana: [1]

itala: [1] portugala: [1] rumana: [1] acuzativ → ro rusa: [1] Volapuko: [1]

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „akuzativo“.

Fontoj kaj citaĵoj