akuzativo

Esperanto

Substantivo

 akuzativ + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro
Nominativo	akuzativo
Akuzativo	akuzativon

Silabseparo

a - ku- za -ti - vo

Signifoj

1. (lingvoscienco) en diversaj lingvoj kazo kiu montras objekton (ankaŭ nomata "rekta aldono de verbo") de ago

   Neniu esperanta prepozicio postulas akuzativon, sed certaj toleras ĝin.

2. Vortformo en lingvoj kun vortfleksio kaj nominativa esprimordo per kiu en Esperanto estas esprimataj:

[2.1] akuzativa formo en ajna pozicio (krom priskribitaj sube) de propozicio estas akuzativa kazo;

[2.2] post prepozicioj konstruantaj kazon de loko (lokativon) estas kazo de direkto (direktivo); la ekzemplo "sur tablon" - tablo estas en kazo de direkto; taŭgas ne nur por montri celan lokon, sed ankaŭ celan staton;

[2.3] post numeroj kiel datoj kaj nombroj kiel kvantoj montras daŭrecon, longecon aŭ konkretecon de momento de iu evento aŭ ago - tiel nomata anstataŭa akuzativo;

[2.4] akuzativa formo por vortoj montrantaj lokon por esprimi direkton - tiel nomata akuzativo de direkto.

Supernocioj

kazo, vortformo

Subnocioj

sisterona akuzativo estas malĝusta aŭ erara uzo de la akuzativo, tiel nomata estas pro iama gazeteto eldonita en Sisterono kaj en kiu akuzativo estis mistraktita.

Tradukoj

   

angla: accusative → en germana: Akkusativ → de vira hispana: acusativo → es vira latina: accusativus → la vira

portugala: acusativo → pt vira rumana: acuzativ rusa: акузатив → ru vira akuzatív, винительный падеж → ru vinitelnij padjéĵ

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „akuzativo“.

Fontoj kaj citaĵoj