instrumentalo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro
Nominativo	instrumentalo
Akuzativo	instrumentalon

Vorterseparo

instrumental + o

Silabseparo

ins - tru - ment - al- o

Signifoj

[1] (lingvoscienco,gramatiko) gramatika kazo, esprimanta instrumenton, rimedon, per kiu efektiviĝas la ago; en Esperanto la instrumentalo aperas kiel analiza kazo, esprimata per la prepozicio per

Hiperonimoj

kazo, vortformo

Vidu ankaŭ

kazo, fleksio, deklinacio, nominativo, akuzativo, genitivo, dativo, prepozitivo, lokativo, alativo, ablativo posesivo, vokativo, partitivo, translativo

Tradukoj

   

germana: Instrumental → de

rusa: творительный падеж → ru, инструменталис → ru, инструментатив → ru

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "instrumentalo".
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „instrumentalo“.
• EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „instrumentalo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „instrumentalo“.

Fontoj kaj citaĵoj