direkto
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | direkto | direktoj |
| Akuzativo | direkton | direktojn |
- Loko, flanko celata; vojo aŭ linio, laŭ kiu oni povas proksimiĝi al celo.
- Por ne perdi la vojon ni petu, ke iu montru al ni la direkton.
- Kiu tro alten rigardon direktas, tiu tre baldaŭ okulojn difektas.
- Mi zorgis pri la edukado kaj bona direktado de mia malpli aĝa frato.
- Nia ŝipeto estas tre facile direktebla, ĉar ĝi havas bonan direktilon.
- Ĉi tiu aleo direktiĝas al la arbaro.
- Li lerte aldirektis nian paroladon ĝis la celo.
- Subite la ŝipo iĝis nedirektebla kaj ni ĉiuj ektimis.
- Ĉi tiu strato estas unudirekta.
- Ĉiu el la kvar ĉefaj mondorientiĝoj, nordo, sudo, eosto kaj uesto.
- El kiu direkto venas la tornado?
- Direktu vin al sudo.
Tradukoj
[redakti]
 | Referencoj kaj literaturo |
