genitivo

genitivo (Esperanto)

Substantivo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	genitivo	genitivoj
Akuzativo	genitivon	genitivojn

Silabseparo , multenombro:

Elparolo

IFA: ..., multenombro: ...

Aŭdekzemplo: —, pluralo: —

Signifoj

[1] Λ Kazo, kiu, se uzata sen prep., montras posedon, kvaliton, la tuton, de kiu oni prenas parton ktp; en E. la prep-oj de k da ĉe la subst-oj, k la silabo -es en la korelativaj vortoj ludas similan rolon.

Deveno

[1] el la lat. genitīvus

Samsencaĵoj ☞

[1]

Kontraŭvortoj

[1]

Supernocioj

[1]

Subnocioj

[1]

Ekzemploj

[1]

Parolturnoj:

[1]

Karakterizaj vortkombinaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

 

germana: [1] Genitiv → de angla: [1] genitive → en franca: [1] génitif → fr hispana: [1] genitivo → es

itala: [1] genitivo → it portugala: [1] genitivo → pt rusa: [1] родительный падеж → ru volapuko: [1] kimafal → vo

? Referencoj kaj pli da informoj:

[1] Vikipedia artikolo „genitivo“

Fontoj:

Similaj vortoj