знать

El Vikivortaro

rusa[redakti]

 Verbo[redakti]

konjugacio nuntempo estonteco pasinteco imperativo
mi зна́ю буду знать знал
зна́ла
vi зна́ешь бу́дешь знать знал
зна́ла
знай
li, ŝi, ĝi зна́ет бу́дет знать знал
зна́ла
зна́ло
ni зна́ем бу́дем знать зна́ли
Vi зна́ете бу́дете знать зна́ли зна́йте
ili зна́ют бу́дут знать зна́ли
aktiva participo (nuntempo) зна́ющий
aktiva participo (pasinteco) зна́вший
pasiva participo (pasinteco) зна́вший
pasiva participo (pasinteco) знав
зна́вши
gerundio (nuntempo) зна́емый
gerundio (pasinteco)

Verbo imperfektiva, transitiva, tipo de konjugacio laŭ A. Zaliznjak — 1a. Respektiva perfektiva verbo — узнать.

Vorterseparo
Radiko: -зна-; verba finaĵo: -ть
зна-ть
Prononco
IFA znatʲ 
Sono :(lingvo -ru-)
(dosiero)

Signifoj
[redakti]

[1] scii pri io
  • ◆ Я не знал о ней почти ничего. Я не знал даже, где она живёт. В. М. Гаршин, «Надежда Николаевна», 1885 j.
  • Mi sciis pri ŝi preskaŭ nenion. Mi eĉ ne sciis kie ŝi loĝas. Vsevolod Garŝin. Nadeĵda Nikolajevna. 1885.
[2] koni iun fakon
  • ◆ Но ее учили по-французски, и мать ей твердила, что есть важные причины на то, чтоб она лучше других предметов обучения знала французский язык. Н. И. Костомаров, «Русская история в жизнеописаниях ее главнейших деятелей. Выпуск седьмой: XVIII столетие», 1862–1875 j.
  • Sed oni instruis ŝin en la franca, kaj patrino gurdis al ŝi, ke haveblas gravaj kialoj por ke ŝi pli bone ol aliajn fakojn konu la francan lingvon. Nikolaj Kostomarov. La rusa historio en biografioj de ŝiaj plej gravaj personoj. La 7-a eldono: la 18-a jarcento. 1862–1875.
  • ◆ Видно было, что, несмотря на малое тело свое, знал он хорошо ратную науку. Н. В. Гоголь, «Тарас Бульба», 1835–1841 j.
  • Videblis ke malgraŭ sia eta korpo li konis bone militarton. Nikolaj Gogol. Taras Bulba. 1835-1841.
[3] scii ion fari
  • ◆ Так тонко езду знают, что мы с Данилой другой раз диву даемся, ― говорил Семен, зная, чем угодить барину. Л. Н. Толстой, «Война и мир. Том второй», 1867–1869 j.
  • Tiom fajne ili scias rajdi, ke ni kun Danilo foje miras, ― diris Semjon, sciante kiel kontentigi la mastron. Leo Tolstoj. Milito kaj paco. Vol.2. 1867–1869.
  • ◆ Я как за Егорыча вышла ― ни читать, ни писать не умела; а теперь вот знаю, спасибо Василию Федотычу. И. С. Тургенев, «Новь», 1877 j.
  • Mi kiam edziniĝis al Jegoriĉ ― nek legi, nek skribi scipovis; kaj nun mi scias, dankon al Vasilij Fedotiĉ. Ivan Turgenev. Novo. 1877.
[4] esti konatoj kun iu
  • ◆ Я знал коротко этого почтенного старика. Сергей Аксаков, «Семейная хроника», 1856 j.
  • Mi konis proksime tiun estimindan maljunulon. Sergej Aksakov. La familia kroniko. 1856.
[5] rekoni konatoj kun iu

Все собаки в деревне знают и любят её. И. А. Гончаров, «Обрыв», 1869 г. (цитата из Национального корпуса русского языка, см. Список литературы) ◆ С моей стороны это была большая гаффа ― гвардейский офицер должен был хорошо знать в лицо особ царствующего дома и отдавать им честь, становясь во фронт. В. С. Трубецкой, «Записки кирасира», 1936–1937

Referencoj kaj literaturo
Ludwik Lejzer ZAMENHOF (1905). Fundamento de Esperanto. Universala vortaro. Disponebla ĉe Vikifontaro, la libera biblioteko.