konjugacio

El Vikivortaro
Vikipedio enhavas artikolon pri: Konjugacio

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Ĉi tiu kapvorto konsistas en fundamenta
radiko, derivaĵo aŭ kunmetaĵo.
Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo konjugacio konjugacioj
Akuzativo konjugacion konjugaciojn
Deveno
el la latina vorto " coniugātiō " → la (= kunigado), siavice el la latina vorto " coniugō " → la (= kunigi)
Vorterseparo
konjugaci + o

Signifoj
[redakti]

  1. (lingvoscienco) fleksio aŭ ŝanĝo de vorta formo de verboj; ĉefaj esprimitaj per la fleksio cirkonstancoj de verbo estas tempo (tenso) kaj gramatika modo, tamen en diversaj lingvoj la fleksio povas dependi de gramatika persono, nombro, genro kaj gramatika voĉo; ofte konstruitaj per vortfarado el la verbo participoj estas ankaŭ komprenataj kiel konjugacio, tiuj participoj siavice povas obei fleksion konkorde al la rezulta vortspeco; en Esperanto por verboj mem fleksio ekzistas nur konforme al gramatika modo kaj tenso, adjektivaj kaj substantivaj participoj obeas deklinacion
Hiperonimoj
fleksio
Hiponimoj
tenso, participo
Vidu ankaŭ

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo