◆ Марья Алексеевна была урожденная Пушкина, и Сергей Львович приводился ей троюродным братом. Ю. Н. Тынянов, «Пушкин», 1935–1943. j.
→Maria Alekdsejevna estis denaske Puŝkina, kaj Sergej Lvoviĉ estis ŝia triavica frato. 1928–1940.
3voknomo, uzata familiare inter viroj, kutime samaĝaj.
◆ Эх, брат Обломов, не умеешь ты жить, а ещё помещик! И. А. Гончаров, «Обломов, Главы I-VII», 1859. j.
→Ho, frato Oblomov, ne scias vi vivi, kvankam vi ja estas bienulo! Ivano Gonĉarov. Oblomov, Ĉapitroj I-VII. 1859.
◆ Здорово, друг, здорово, брат, здорово. А. С. Грибоедов, «Горе от ума», 1824-1828. j.
→Saluton amiko, saluton frato, saluton. Aleksandro Gribojedov. Malĝojo pro saĝo. 1824-1828.
4voknomo, uzata interne de malvastaj komunumoj (ekz. unuaj kristanoj, esperantistoj ks).
◆ Но неужели это мой брат во Христе? Р. Б. Гуль, «Конь рыжий», 1952. j.
→Sed ĉu tio vere estas mia frato en Kristo? Roman Gul. Ĉevalo rufa. 1952.
◆ Для христианской любви каждый человек есть брат во Христе. Н. А. Бердяев, «Миросозерцание Достоевского», 1923. j.
→Por kristana amo ĉiu homo estas frato en Kristo. Nikolao Berdjajev. Mondkoncepto de Dostojevskij. 1923.
5titolo, donata al la anoj de kelkaj religiaj ordenoj, aŭ de kelkaj societoj.
◆ Созови со всей Сицилии всех отцов, всех братьев-монахов, известных праведной жизнью я тем, что они угодны господу. В. М. Дорошевич, «Сказки и легенды», 1893-1916. j.
→Vokis de la tuta Sicilio ĉiujn patrojn, ĉiujn fratojn-monaĥojn, konatajn per sia justa vivo mi per tio, ke ili plaĉas al Sinjoro. Vlas Doroŝeviĉ. Fabeloj kaj legendoj. 1893-1916.
6persono, amata kvazaŭ per frata amo (en la nuna vortuzo plej popularas inter kaŭkazanoj).
◆ Я люблю его как брата, ― сказал Аполло. Виктор Пелевин, «Бэтман Аполло», 2013. j.
→Mi amas lin kvazaŭ fraton, ― diris Apollo. Viktoro Pelevin. Batman Apollo. 2013.
7 En esprimoj kiel «ваш брат», «их брат» ks — persono, kiu apartenas al grupo kreita surbaze de iu komuna trajto.
◆ То-то, чужими руками жар загребать любишь. Знаем мы вашего брата. И. С. Тургенев, «Хорь и Калиныч», 1847. j.
→Ja per alies manoj preni kaŝtanojn el fajro vi ŝatas. Konas ni vian fraton. Ivano Turgenev. Hor kaj Kaliniĉ. 1847.
◆ Впрочем, кто из нашего брата, начиная с Александра Сергеевича, не мечтал о Париже? В. П. Катаев, «Алмазный мой венец», 1975–1977. j.
→Cetere kiu el nia frato, ekde Aleksandro Sergejeviĉ, ne revis pri Parizo? Valentin Katajev. Diamanta mia krono. 1975-1977.
◆ Ваш брат интеллигент только в тепле фрондирует, уж простите за резкость. Д. Л. Быков, «Орфография», 2002. j.
→Via frato intelektulo nur en varmo kuraĝulas, ja pardonu mian abrupton. Dmitrij Bikov. Orfografio. 2002.