ваточка

rusa

 Substantivo

Signifoj

1 dimkar. vateto.

• ◆ В коридоре, вынеся на ваточке из операционной, Тамара Горб показывала часть удаленной у него черепной кости. Г. Я. Бакланов, « Навеки девятнадцатилетние.», 1979 j.

• →En koridoro, elportinte sur vateto el operaciejo, Tamara Gorb montradis parton de lia forigita krania osto. G. Ja. Baklanov. Eterne deknaŭjaraĝaj. 1979.

Atributoj

fleksio de vorto ваточка laŭ tipo 3*a
kazo	sing.	plur.
nom.	ва́точка	ва́точки
gen.	ва́точки	ва́точек
dat.	ва́точке	ва́точкам
akuz.	ва́точку	ва́точки
inst.	ва́точкой ва́точкою	ва́точками
prep.	ва́точке	ва́точках

Substantivo, neanima, ina genro, 1-a deklinacio (tipo de deklinacio 3*a laŭ klasifikado de A.A. Zaliznjak).

Prononco

• singularo: IFA:  /ˈvatət͡ɕkə/ , pluralo:  /ˈvatət͡ɕkʲɪ/ 
• singularo:

  Sono :

  (

  lingvo -ru-

  )

  (dosiero)

  , pluralo:

  (

  lingvo -ru-

  )

  (dosiero)

[1] Ваточка [Vateto].

Hiperonimoj

1. материал

Derivaĵoj

Parencaj vortoj
diminutivoj: ватка familinomoj: Ватников substantivoj: вата, ватник, ваточник, ватан, ватин, ватник, ваточка, ваточник; ватокат, ватокатание, ватокатство, вышиватник, гигровата, минвата, стекловата, шлаковата adjektivoj: ватный, ваточный; ваточно-одеяльный, ваточно-шерстяной verboj: ватовать, ватоваться adverboj: ватно, по-ватному

Deveno

Ĝi devenas de nekonata formo, supozeble de la araba wáḍḍa aŭ [[batin].] (subŝtofo). Al kelkaj eŭropaj lingvoj ĝi estis verŝajne pruntita pere de la hispana bata (hejma mantelo). Al la rusa ĝi venis de la germana Watte. Max Julius Friedrich Fasmer. Russisches etymologisches Wörterbuch (Rusa etimologia vortaro)