ploro

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ploro	ploroj
Akuzativo	ploron	plorojn

 plor + o ( eo , SB )

Prononco

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. ((psikologio)) fiziologia procezo kun psikologia kaŭzo specifa por personoj kies efiko estas ke oni montras sian malĝojon aŭ doloron per larmoj

   Rido matene - ploro vespere.

   Ne atentu lian ploradon.

   Parencaĵoj: plori

Tradukoj

   

angla: crying → en, weeping → en

rusa: плач → ru vira, рыдание → ru neŭtra sveda: gråt → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

•  ploro
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ploro".
• La Simpla Vortaro, „ploro“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ploro“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "ploro"