larmo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	larmo	larmoj
Akuzativo	larmon	larmojn

[1] Guto de saleca likvo, kiu elfluas el la okuloj pro fizikaj aŭ sentaj kaŭzoj.

[1] Mi vidis larmojn en ŝiaj okuloj.

[1] Larmoj pravecon ne pruvas.

[1] Mia koro ŝiriĝis vidante viajn okulojn, vualatajn de larma nebulo.

[1] La okuloj de infano estis larme malsekaj.

[1] Mi komencis larmi pro cepoj.

[1] Feliĉe, mi havis larmigan gason.

[2] Tre malgranda kvanto da likvo.

[2] Larmoj de roso kovris la herbojn.

[3] Io en formo de falanta larmo.

[3] Lampo estas ornamita per larmoj el vitro.

Tradukoj

   

angla: tear → en franca: larme → fr ina germana: Träne → de ina

luksemburga: Tréin → lb ina pola: łza → pl rusa: слеза → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „larmo“.

Referencoj kaj literaturo

• larm
•  larmo