ovo

ovo (Esperanto)

ov + o

Elparolo

IFA:  /'ovo/

 Etimologio

El la latina ovum.

Substantivo

o.vo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	ovo	ovoj
Akuzativo	ovon	ovojn

1. (zoologio) ĉelo, ĝenerale simila al globo aŭ elipsoido, kelkfoje kun relative malmola protekta ŝelo, produktata kaj eligata de la inoj de diversaj vivestuloj, kiu, se fekundigita, enhavas embrion maturiĝontan ekster la patrina korpo kaj ene de la ovo ĝis certa grado de ties disvolviĝo.
2. (gastronomio) tiu organo, kutime de birdoj, uzata diverse kiel manĝaĵo.
3. ovoĉelo.

 Vidu ankaŭ

• ovujo
• spermo

Tradukoj

 

angla: egg → en franca: œuf → fr germana: Ei → de mongola: өндөг → mn

pola: jajko → pl, jajo → pl portugala: ovo → pt rusa: яйцо → ru

ovo (Interlingvao)

Substantivo

 Signifoj

[1] ovo

[2] ovoĉelo

portugala

 Etimologio

El la latina ovum.

Substantivo

o.vo, virgenra (pluralo ovos)

1. ovo.
2. kojono, testiko.

Fontoj:

•  ovo