okulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	okulo	okuloj
Akuzativo	okulon	okulojn

okulo

Prononco

Sono

(

lingvo [eo]

)

(dosiero)

Signifoj

1. anatomio percepta organo, kiu utiligas lumon por imagi bildon de la ĉirkaŭaĵo

Deveno

el la latina oculus

Tradukoj

   

angla: eye → en [elparolu: aj] araba: عين → ar ina (ʿayn) ĉina: 眼 → zh (yǎn) germana: Auge → de neŭtra hungara: szem → pl indonezia: mata → id latina: oculus → la vira

litova: akis → lt ina pola: oko → pl neŭtra rusa: глаз → ru vira [elparolu: glaz], око → ru neŭtra [elparolu: oke] sanskrito: अक्षि → sa neŭtra (ak.si) sveda: öga → sv svahila: jicho → sw turka: göz → tr

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „okulo“.