dento

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	dento	dentoj
Akuzativo	denton	dentojn

Dento

Prononco

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Vorterseparo

dent + o

Signifoj

1. Elstara osteto, en la buŝo de homoj kaj bestoj, kiu servas por mordi kaj maĉi la nutraĵon.

Deveno

[1]

Samsencaĵoj

[1]

Kontraŭvortoj

[1]

Supernocioj

[1]

Subnocioj

[1]

Ekzemploj

1. De fremda dento ni doloron ne sentas.

Parolturnoj

[1]

Frazaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

   

angla: [1] tooth → en franca: [1] dent → fr indonezia: [1] gigi → id

portugala: [1] dente → pt sveda: [1] tand → sv

Referencoj kaj literaturo

• dent
•  dento
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "dento".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „dento“.
• La Simpla Vortaro, „dento“

Fontoj kaj citaĵoj