maĉi

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	maĉis	maĉas	maĉos
Adjektiva aktiva participo	maĉinta	maĉanta	maĉonta
Adjektiva pasiva participo	maĉita	maĉata	maĉota
Substantiva aktiva participo	maĉinto	maĉanto	maĉonto
Substantiva pasiva participo	maĉito	maĉato	maĉoto
Adverba aktiva participo	maĉinte	maĉante	maĉonte
Adverba pasiva participo	maĉite	maĉate	maĉote
Moduso
Infinitivo	maĉi
Volativo	maĉu
Kondicionalo	maĉus

 maĉ + i ( eo , VE )

Signifoj

1. (transitiva) disigi en la buŝo per premado per la dentoj

   Maĉu bone kaj nur poste glutu!

   Kiu amas okulaĉi, ne havas kion maĉi.

   Ĉi tiujn pilolojn necesas gluti ne maĉinte.

   La maĉado estas necesa al la digestado.

   Bovoj remaĉas la herbon. Ili estas remaĉuloj.

   Mi krakmaĉis la nukson.

   La onklo tabakmaĉas.

Tradukoj

 disigi en la buŝo  

angla chew → en franca: mâcher → fr germana: kauen → de hindia चबाने → hi chabāne

japana: 噛む → ja kamu pola: żuć → pl rusa: жевать → ru sveda: tugga → sv

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

• maĉ
•  maĉi
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "maĉi".
• La Simpla Vortaro, „maĉi“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „maĉi“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „maĉi“.

---

Fontoj kaj citaĵoj