vos

hispana

 Persona pronomo

Deveno

El la latina vōs ‎(“vi, multenombra”), el la malnovlatina vōs', el la praitalika *wōs.

Silabseparo

vos

Elparolo

IFA:  bo̞s̺ 

Rimoj: -os

Signifoj

[1] regiona (Latinameriko): vi, ci ununombra

[2] arĥaika: altigita formo de vi, ununombra kaj multenombra

Gramatikaj trajtoj

[1] 2a persono ununombro, vira, ina

[2] 2a persono ununombro kaj multenombro, vira, ina

Ekzemploj

[1] Vos sos lindo.

Vi estas bela.

[2] ¿Sois vos, don Juan?

Ĉu estas vi, sinjoro Johano?

Samsencaĵoj

[1] tú

[2] usted, ustedes

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Verboj: vosear

Substantivoj: voseo

Tradukoj

   

germana: [1] du, dir, dich; [2] Ihr, Euch

Similaj vortoj:

samsonaj: voz

(en regionoj, kie s kaj z estas same elparolitaj)

Referencoj kaj literaturo

[1, 2] Vikipedio en la germana enhavas artikolon pri: Voseo

[1, 2] Vikipedio en la hispana enhavas artikolon pri: Voseo

[1, 2] Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „c3xtZ5J“

[1, 2] PONS hispana-Deutsch, Stichwort: „vos“

[1, 2] LEO hispana-germana, kapvorto: „vos“

---

---

Interlingvao

 Persona pronomo

Signifoj

(oblikvo vos, posesivo vostre)

1. vi (plurnombra aŭ ĝentila)

---

---

latina

Deveno

El praitalika *wōs, siavice el la oblikvaj formoj de la prahindeŭropa pronomo *yū́.

Prononco

• IFA:  woːs  (klasika)
• IFA:  voːs  (eklezia)

 Persona pronomo

vōs (genitivoj vestrī kaj vestrum, dativo kaj ablativo vobis, posedaj adjektivoj vester kaj voster)

1. vi (plurala)
2. vin (plurala)

Rimarkoj

Malsame ol en la latinidaj lingvoj, mankas en latino la ununombra "ci-via distingo." Tio estas, tū estas la universala ununombra duapersona formo en la latina, sendepende de kunteksto, dum vōs ĉiam signifas la plurnombran formon.

La nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:

Mihi placetis: Vi (pluraj) plaĉas al mi.

Vos mihi placetis: Estas vi, kiuj plaĉas al mi; nur vi (pluraj) plaĉas al mi.

Finfine, la genitivo de vōs havas du formojn: vestrī kaj vestrum. La unua uziĝas kiel objekto de aga substantivo. La dua uziĝas kiel partitivo, kiel en "unu el vi." Alie por diri "via," oni kutime uzas la adjektivon vester aŭ voster.

Derivaĵoj

• vobiscum (kun vi)