vos
Enhavo
vos (hispana)[redakti]
Persona pronomo[redakti]
- El la latina vōs (“vi, multenombra”), el la malnovlatina vōs', el la praitalika *wōs.
Silabseparo
- vos
Signifoj
- [1] regiona (Latinameriko): vi, ci ununombra
- [2] arĥaika: altigita formo de vi, ununombra kaj multenombra
Gramatikaj trajtoj:
Ekzemploj
- [1] Vos sos lindo.
- Vi estas bela.
- [2] ¿Sois vos, don Juan?
- Ĉu estas vi, sinjoro Johano?
Samsencaĵoj
Vortfaradoj
Tradukoj[redakti]
Similaj vortoj (hispana):
- samsonaj: voz
- (en regionoj, kie s kaj z estas same elparolitaj)
? Referencoj kaj pli da informoj:
- [1, 2]
- [1, 2]
- [1, 2] Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „c3xtZ5J“
- [1, 2] PONS hispana-Deutsch, Stichwort: „vos“
- [1, 2] LEO hispana-germana, kapvorto: „vos“
vos (interlingvao)[redakti]
Persona pronomo[redakti]
Signifoj (oblikvo vos, posesivo vostre)
- vi (plurnombra aŭ ĝentila)
latina[redakti]
Etimologio[redakti]
El praitalika *wōs, siavice el la oblikvaj formoj de la prahindeŭropa pronomo *yū́.
Elparolo[redakti]
Persona pronomo[redakti]
vōs (genitivoj vestrī kaj vestrum, dativo kaj ablativo vobis, posedaj adjektivoj vester kaj voster)
Rimarko:
- Malsame ol en la latinidaj lingvoj, mankas en latino la ununombra "ci-via distingo." Tio estas, tū estas la universala ununombra duapersona formo en la latina, sendepende de kunteksto, dum vōs ĉiam signifas la plurnombran formon.
- La nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:
- Mihi placetis: Vi (pluraj) plaĉas al mi.
- Vos mihi placetis: Estas vi, kiuj plaĉas al mi; nur vi (pluraj) plaĉas al mi.
- Finfine, la genitivo de vōs havas du formojn: vestrī kaj vestrum. La unua uziĝas kiel objekto de aga substantivo. La dua uziĝas kiel partitivo, kiel en "unu el vi." Alie por diri "via," oni kutime uzas la adjektivon vester aŭ voster.
Derivaĵoj[redakti]
- vobiscum (kun vi)
