speco

Esperanto

spec + o

 Substantivo

speco

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	speco	specoj
Akuzativo	specon	specojn

1. Aro da estaĵoj aŭ objektoj, havantaj komunajn karakterizajn ecojn.

   Tio estas tre bona speco de pomoj.

   Mi specigis la poŝtaĵojn laŭ la loko de difino.

   Ni denove bone pasigos la tempon, ĉar venis siaspeculoj.

   Al farun' malbonspeca ne helpos la spico.

2. Persono aŭ objekto kiun oni ne povas precize difini, kaj kiun oni montras nomante ian similaĵon.

   Ni havas sufiĉe da greno de ĉiu speco.

   Li faris ĉiaspecajn movojn en la akvo, sed tamen ne sukcesis saviĝi.

   Mi scias multajn tiaspecajn historiojn.

   Ekzistas divers(a)speca literaturo en Esperanto.

3. Specio.

   Floroj de ĉi tiu speco estas tre kapricaj.

Tradukoj

   

angla : kind → en, sort → en, variety → en, species → en franca : espèce → fr germana : Art → de, Gattung → de, Spezies → de

pola : rodzaj → pl, gatunek → pl rumana: specie rusa : род → ru, сорт → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „speco“.

Fontoj kaj citaĵoj

• spec
•  speco