mento

Esperanto

 Substantivo

Signifoj

1. (manĝaĵo) genro de plurjaraj herboj kun akra, spica bonodoro ("mentha" el lamiacoj)

Vidu ankaŭ

Kelkaj spicoj: cinamo | kardamomo | kariofilo | koriandro | kurkumo | levistiko | mento | muskato | mustardo | papriko | pipro | safrano | vanilo | vasabio | zingibro.

Tradukoj

   

angla: mint → en germana: Minze → de

rumana: mentă → ro

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „mento“.

Fontoj kaj citaĵoj

---

portugala

 Substantivo

	Ununombro	Multenombro
maskla genro	o mento	os mentos

Prononco

• IFA:  /mẽtʊ/ 

Signifoj

1. mentono