ununombro
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
unu + nombr(o) + o ( eo , SB )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | ununombro | ununombroj |
Akuzativo | ununombron | ununombrojn |

Signifoj
[redakti]

- (lingvoscienco) gramatika formo montranta ke oni parolas pri ununura persono aŭ afero
- Vidu ankaŭ: ununombra
- Sinonimoj: singularo
- Antonimoj: multenombro, pluralo

Tradukoj
[redakti]

![]() | Referencoj kaj literaturo |
ununombro
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ununombro".
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ununombro“.