maro

Esperanto

Substantivo

 mar + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	maro	maroj
Akuzativo	maron	marojn

Deveno

el la itala vorto " mare " ^→ it

Prononco

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. (geografio, navigarto) akvujo pli granda ol lago kaj (kutime) konektita al mondoceano

   Vidu ankaŭ: lago, oceano, mondoceano

Vidu ankaŭ

• Morta Maro
• Nigra Maro
• Ruĝa Maro

Tradukoj

   

angla: sea → en franca: mer → fr germana: Meer → de Interlingvao: mar → ia hispana: mar → es vira, ina indonezia: laut → id

portugala: mar → pt rusa: море → ru neŭtra serba: море → sr neŭtra sveda: hav → sv neŭtra volapuko: mel → vo

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "mar" (2)

maro

maristo

Vortgrupoj kun "maro" (4)

Malviva maro

Malviva Maro

Morta Maro

Morta maro

Referencoj kaj literaturo

•  maro