manĝi

Esperanto

 Verbo

Tempo aŭ modo	Estinta	Estanta	Estonta
Realfakta	manĝis	manĝas	manĝos
Adjektiva aktiva participo	manĝinta	manĝanta	manĝonta
Adjektiva pasiva participo	manĝita	manĝata	manĝota
Ordona	manĝu
Kondiĉa	manĝus
Ĉiuj aliaj formoj: manĝi (konjugacio)

• transitiva verbo, objekto povas esti subkomprenata

 Vorterseparo

manĝ + i

Deveno

El la franca manger kaj la itala mangiare

 Signifoj

1. konsumi nutraĵojn; preni en la buŝon kaj gluti

 Antonimoj

vomi

 Vidu ankaŭ

vori, trinki, drinki, gluti, satiĝi, manĝaĵo, sata, malsata, manĝebla

 Tradukoj

   

kataluna : menjar angla : eat franca : manger hispana : comer

indonezia : makan itala : mangiare rusa : есть sveda : äta

Fontoj

•  manĝi