kribrilo

Esperanto

Substantivo

 kribr(i) + il + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	kribrilo	kribriloj
Akuzativo	kribrilon	kribrilojn

Prononco

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. simpla truoplena ilo por kribri do apartigi miksaĵojn surbaze de grajnograndeco

ĉerpi akvon per kribrilo (= vane labori)

Tradukoj

 truoplena ilo  

angla: sieve → en

rusa: решето → ru neŭtra, сито → ru neŭtra, дуршлаг → ru vira sveda: såll → sv neŭtra, sil → sv komuna

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  kribrilo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "kribrilo".

Fontoj kaj citaĵoj