kredi

Esperanto

Verbo

 kred + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	kredis	kredas	kredos
Adjektiva aktiva participo	kredinta	kredanta	kredonta
Adjektiva pasiva participo	kredita	kredata	kredota
Substantiva aktiva participo	kredinto	kredanto	kredonto
Substantiva pasiva participo	kredito	kredato	kredoto
Adverba aktiva participo	kredinte	kredante	kredonte
Adverba pasiva participo	kredite	kredate	kredote
Moduso
Infinitivo	kredi
Volativo	kredu
Kondicionalo	kredus

Deveno

el la latina vorto " crēdĕre " ^→ la kun sama signifo

Signifoj

1. (transitiva) esti konvinkita ke io veras ne bezonante pruvojn

   Mi kredas, ke ĉiuj popoloj estas egalaj.

   Ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas.

   Disputo kredigas, sed ne certigas.

   Ĉu vi ne kredas al mi?!

   Kiu mensogis per unu vorto, ne trovos kredon ĝis la morto.

   Vi estas kredinda homo (meritanta kredon).

   Kara, vi povas tion kredi al mi!

   Mi kredas pri via senkulpeco.

   Al promeso oni ne kredas, - kredu, kiu posedas.

   Ŝi kredeble ne povos veni al mi hodiaŭ.

   Mi ĝuis nekredeblan belecon de la naturo.

   Ĉu vi kredas je Dio?

   Ŝi ne ŝatas paroli pri sia kredado.

   Li estas religia kredanto kaj mi estas liberkreda.

   Mi ne komprenas, kial mia nekredado vin ĝenas.

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Tradukoj

   

angla : believe → en franca : croire → fr germana : glauben → de hungara: hiszni → hu, elhiszni → hu

pola : wierzyć → pl portugala : acreditar → pt, crer → pt rusa: верить → ru sveda: tro → sv

Referencoj kaj literaturo

• kred
•  kredi