karoto

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	karoto	karotoj
Akuzativo	karoton	karotojn

tri karotoj

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. (manĝaĵo, legomo, plantoscienco, biologio) manĝebla oranĝa radiko de planto Daucus carota aŭ alia daŭko

Tradukoj

   

angla: carrot → en germana: Karotte → de ina hispana: zanahoria → es indonezia: wortel → id

mongola: лууван → mn pola: marchew → pl, marchewka → pl rumana: carotă → ro rusa: морковь → ru ina morkóvj, морковка → ru ina morkóvka sveda: morot → sv taĝika: сабзӣ → tg, бехӣ → tg

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "karoto".
• La Simpla Vortaro, „karoto“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „karoto“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „karoto“.

---

Fontoj kaj citaĵoj