radiko

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	radiko	radikoj
Akuzativo	radikon	radikojn

Elparolo

• IFA:  raˈdiko 

Silabseparo

radik + o

Signifoj

1. (vortmorfologio) primitiva vorto, de kiu oni derivas aliajn vortojn per almetado de aliaj radikoj aŭ afiksoj
2. (biologio) parto de planto respondanta pri nutrado, plej ofte lokiĝanta en tero
3. (matematiko) solvo de ekvacio; ofte kiel kvadrata radiko, kiel solvo de ekvacio x*x=a skribata en formo √a̅

Derivaĵoj

• radikalo

Tradukoj

   

angla: root → en finna: sanajuuri → fi franca: racine → fr ina germana: Radix → de Kotavao: zae nederlanda: stam → nl

rusa: корень → ru vira

Referencoj kaj literaturo

•  radiko
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "radiko".
• La Simpla Vortaro, „radiko“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „radiko“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "radiko"