instruisto

Esperanto

Substantivo

 instru(o) + ist + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	instruisto	instruistoj
Akuzativo	instruiston	instruistojn

instruisto kaj lernantoj

Signifoj

1. ((edukado)) persono, kiu profesie instruas, ofte sed ne necese en lernejo

Hiponimoj

instruistiĉo, instruistino

Tradukoj

   

angla: teacher → en ĉina 教師 → zh/教师 → zh (jiào shī), 老師 → zh/老师 → zh (lǎo shī), 教員 → zh/教员 → zh (jiào yuán), 師父 → zh/师父 → zh (shī fu) germana: Lehrer → de vira hispana: profesor → es, maestro → es, preceptor → es

indonezia: pengajar → id, guru → id latina: docens → la, doctor → la, magister → la, praeceptor → la pola: nauczyciel → pl Sanskrito: शिक्षक śikṣaka, अध्यापक adhyāpaka (je ĝenerala senco) , आचार्य ācārya, गुरु guru (spirita instruisto aŭ spirita majstro) sveda: lärare → sv komuna