-ist-

Esperanto

 Interfikso

Signifoj

[1] Persono, kiu profesie, daŭre, prefere aŭ ofte sin okupas pri la afero difinita de la rad.: dentisto (kuracisto pri dentoj); artisto (homo okupiĝanta pri arto); ĝardenisto, leteristo, poŝtisto, tranĉilisto, falsisto, kudristino, hejtisto, servisto, makleristo, maristo, ŝtelisto; komercistaro; pafista societo; verkisto verkas librojn k skribisto simple transskribas paperojnZ; li estas mensogisto k malnobluloZ; granda parolisto estas duba faristo

[2] Adepton aŭ subtenanton de iu teorio, skolo, doktrino; ismano: budhisto, marksisto, esperantisto, fundamentisto, oportunisto, utopiisto. ➞ -an/. Rim. 1 En la senco 2, al ĉiu ism-vorto respondas ist-vorto, eĉ kiam ism estas radikfino k ne suf.: turismo, turisto; monoteismo, monoteisto; ŝovinismo, ŝovinisto. Rim. 2 La suf. ist montras precize la profesiecon kontraste al ant, kiu signifas fojan, okazan faranton, k al ul, kiu montras iel personiĝon de la agado: «trompanto» fojfoje trompas, «trompisto» vivas el trompoj, «trompulo» estas homo esence karakterizebla per trompemo.

Deveno

el la malnovgreka -ιστής (istēs)

Vidu ankaŭ

• -ant-
• Kategorio:Sufikso_ist'

Tradukoj

   

angla: [1] -ist → en franca: [1] -iste → fr hispana: [1]

hispana: -ista → es itala:

? Referencoj kaj pli da informoj:

• L. L. Zamenhof: Proverbaro esperanta, 1910 (E-libro)
• PIV