instrui
Aspekto
Esperanto
[redakti]Verbo
[redakti]instru + i ( eo , VE )
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | instruis | instruas | instruos |
Adjektiva aktiva participo | instruinta | instruanta | instruonta |
Adjektiva pasiva participo | instruita | instruata | instruota |
Substantiva aktiva participo | instruinto | instruanto | instruonto |
Substantiva pasiva participo | instruito | instruato | instruoto |
Adverba aktiva participo | instruinte | instruante | instruonte |
Adverba pasiva participo | instruite | instruate | instruote |
Moduso | |||
Infinitivo | instrui | ||
Volativo | instruu | ||
Kondicionalo | instruus |
Signifoj |
- (edukado) (transitiva) transdoni sciojn (pri iu fako de la scienco) aŭ lertecon al iu (unu aŭ pluraj personoj, foje eĉ bestoj) per daŭra laŭcela laboro
- Sinonimoj: lernigi
- Antonimoj: lerni
- Vidu ankaŭ: instruisto, edukado, lernejo
Tradukoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Vortfaradoj kun N "instru" (2)
Referencoj kaj literaturo |
- instrui
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "instrui".
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „instrui“.