honto
Aspekto
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti]hont + o ( eo , SB )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | honto | hontoj |
Akuzativo | honton | hontojn |
Deveno |
Signifoj |
- malagrabla sento, kaŭzita de la konscio pri malhonesta aŭ malbona ago, pri maldeca stato
- Mi ruĝiĝis de honto.
Tradukoj |
Referencoj kaj literaturo |
- honto
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "honto".
- Kazimierz Bein, Kabe, Vortaro de Esperanto, 1910