fungo

Esperanto

Substantivo

 fung + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fungo	fungoj
Akuzativo	fungon	fungojn

diversaj fungoj laŭ la biologia signifo	fungo laŭ la familiara signifo; ĉapelfungo

Deveno

el la latina vorto " fungus " ^→ la

Silabseparo

fun + go

Signifoj

1. (biologio) kreskaĵo (nek planto nek besto), kiu havas veran ĉelkernon, sed male al plantoj ne havas klorofilon kaj nutras sin heterotrofe (el aliaj organikaj materialoj), kaj reproduktas sin per sporoj

   Kunmetaĵoj: ĉapelfungo

   Vortkombinoj: gista fungo

2. (familiara) videbla karnenhava, eble eĉ manĝebla sporoportanta fruktaĵo (fruktokorpo) de fungo (laŭ la biologia difino); ĉapelfungo

   Vortkombinoj: manĝebla fungo, toksa fungo

Tradukoj

 (biologio) kreskaĵo  

angla: fungus → en, fungi → en (latina plurala formo uzata pli ofte ol singulara formo)

indonezia: fungus → id, cendawan → id sveda: svamp → sv komuna

 (familiara) ĉapelfungo  

angla: mushroom → en

indonezia: jamur → id sveda: svamp → sv komuna, fruktkropp → sv komuna

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  fungo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "fungo".

portugala

 Substantivo

	Ununombro	Multenombro
maskla genro	o fungo	os fungos

Prononco

IFA:  fũgʊ 

Signifoj

1. fungo