fungo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fungo	fungoj
Akuzativo	fungon	fungojn

Vorterseparo

fung + o

Silabseparo

fun + go

Signifoj

1. (biologio) kreskaĵo (nek planto nek besto), kiu havas veran ĉelkernon, sed male al plantoj ne havas klorofilon kaj nutras sin heterotrofe (el aliaj organikaj materialoj), kaj reproduktas sin per sporoj

   Kunmetaĵoj: ĉapelfungo

   Vortkombinoj: gista fungo

2. slanga ĉapelfungo; karnenhava, eble eĉ manĝebla sporoportanta fruktaĵo de fungo (laŭ biologia difino)

   Vortkombinoj: manĝebla fungo, toksa fungo

Tradukoj

 (biologio) kreskaĵo  

angla: [1] fungus → en (ofte en Latina plurala formo fungi → en) franca: [1] germana: [1] hispana: [1]

indonezia: [1] cendawan → id, fungus → id pola: [1] portugala: [1] rusa: [1] sveda: [1] svamp → sv

 (slango) ĉapelfungo  

angla: [1] mushroom → en franca: [1] germana: [1] hispana: [1]

indonezia: [1] jamur → id pola: [1] portugala: [1] rusa: [1] sveda: [1] svamp → sv, fruktkropp → sv

Referencoj kaj literaturo

•  fungo
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „...“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „...“.
• La Simpla Vortaro, „...“

portugala

 Substantivo

	Ununombro	Multenombro
maskla genro	o fungo	os fungos

Prononco

IFA:  /fũgʊ/ 

1. fungo