fago

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fago	fagoj
Akuzativo	fagon	fagojn

[1] fago

Deveno

el la latina fagus

Vorterseparo

fag/o

Signifoj

[1] (botaniko) Genro el familio fagacoj (Fagus), arbo kun triangulaj nuksoj, kies ligno estas multe uzata en ĉarpentado.

Ekzemploj

[1] Dum la bela sezono la familioj kiuj dimanĉe promenis en la arbaro, por kolekti konvalojn , fragojn, frambojn aŭ fungojn, kutime ne transpaŝis la maldensejon de la Granda Fago.

Derivaĵoj

fagacoj

Frazaĵoj

fago-frukto

Tradukoj

   

angla: [1] [[]] → en franca: [1] [[]] → fr germana: [1] [[]] → de hispana: [1] haya → es, fago-frukto: hayuco

itala: [1] [[]] → it portugala: [1] [[]] → pt rusa: [1] [[]] → ru ĉina: [1] [[]] → zh

Referencoj kaj literaturo

•  fago
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "fago".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „fago“.
• La Simpla Vortaro, „fago“

Fontoj kaj citaĵoj