fago

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fago	fagoj
Akuzativo	fagon	fagojn

folioj kaj nuksoj de fago	maljuna fago

Deveno

el la latina fagus

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Vorterseparo

fag + o

Signifoj

1. (biologio, botaniko, planto, arbo) Genro el familio fagacoj (Fagus), arbo kun triangulaj nuksoj, kies ligno estas multe uzata en ĉarpentado.

Ekzemploj

• Dum la bela sezono la familioj kiuj dimanĉe promenis en la arbaro, por kolekti konvalojn, fragojn, frambojn aŭ fungojn, kutime ne transpaŝis la maldensejon de la Granda Fago.

Derivaĵoj

fagacoj

Frazaĵoj

fago-frukto

Tradukoj

   

hispana: [1] haya → es, fago-frukto: hayuco

rusa: бук → ru vira buk

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "fago".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „fago“.
• La Simpla Vortaro, „fago“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „fago“.

Fontoj kaj citaĵoj