espiègle

franca

 Adjektivo

	Vira	Ina
Ununombro	espiègle
Multenombro	espiègles

Elparolo

IFA:  /ɛs.pjɛɡl/ 

Signifoj

1. petolema

Deveno

Aludo al Til' Strigospegulo (Till l’espiègle[*]), legenda mezepoka vojaĝanta amuzisto kaj heroo de malaltgermana populara libro, publikigita anonime dum la jaro 1515 kaj francigita la 16an jarcenton.

Ekzemploj

[1] Toujours les mêmes exemples: crag, « rocher escarpé », tor, « éminence », combe ou coomb « combe, vallé, vallon », ou encore le nom de Puck, le lutin espiègle du Songe d'une nuit d'été.

1. • Mon oncle avait lui aussi l’œil sur Margarida, qui laissait voir des seins hauts et blancs, avec un visage d’enfant espiègle. — (Jean-Paul Sartre, Les Temps modernes nº 104 à 108, 1954)
   • Une jeune fille espiègle.
   • Caractère, humeur espiègle.

Samsencaĵoj

• arsouille
• comique
• malcommode
• ratoureux
• rusé
• sournois
• tannant
• vlimeux

Vidu ankaŭ

garnement

Referencoj kaj literaturo

Franca Serĉu artikolon en franca vikipedio: "espiègle"

Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „espiègle“.

Fontoj kaj citaĵoj

franca

 Substantivo

vira, ina

Ununombro	Multenombro
espiègle	espiègles

Signifoj

1. petolulo

Ekzemploj

[1] #* Caradou, le clairon, incorrigible espiègle, lance sur un ton de commandement :
— « L’ennemi est en fuite. […] »
— (Pierre Audibert, Les Comédies de la Guerre, 1928, pp. 32-33)

Referencoj kaj literaturo

Franca Serĉu artikolon en franca vikipedio: "espiègle"

Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „espiègle“.

Fontoj kaj citaĵoj