doni

doni (Esperanto)

don + -i

Elparolo

• IFA: [do.ni]

Etimologio

El la franca donner.

Verbo

do.ni (nuna donas, pasinta donis, venonta donos, imperativo donu, kondicionalo donus)

1. estigi en posedo aŭ je dispono.
2. (figure) estigi, produkti, fari.

Sintakso

• unua senco:
  • verbo transitiva: doni ion al iu » Li donis al ŝi la libron.
    • rekta komplemento: la libron.
    • nerekta komplemento: al ŝi.
• dua senco:
  • verbo transitiva: doni ion » La eta semo donis viglan arbaron.
    • rekta komplemento: viglan arbaron.

Esprimoj

• doni al iu la manon: helpi.
• kolero ne donas pravecon.

Anagramoj

• idon

Vidu ankaŭ

• donaci

Tradukoj

 

angla: give (en) franca: donner (fr)

hispana: dar (es) portugala: dar (pt)

Specialaj ligiloj

  doni, en ReVo