bela

bela (Esperanto)

bel + a

Etimologio

De la latina bella.

Adjektivo

be.la (pluralo belaj, akuzativo belan, plurala akuzativo belajn)

1. kiu plaĉas je vidado, aŭdo aŭ ia analizo, principe pro stetikaj ecoj, tamen asocie pro aliaj kvalitoj.

Samsencaĵoj ☞

• belega
• eleganta
• ĉarma

Liter-reordigoj

• Abel

□ Vidu ankaŭ

• beleco
• malbela

Tradukoj

 

angla: beautiful → en, lovely → en, fine → en, handsome → en, good-looking → en franca: beau → fr finna: kaunis → fi germana: schön → de hispana: bonito → es hungara: szép → hu itala: bello → it

japana: 美しい (うつくしい), かわいい nederlanda: mooi → nl pola: ładny → pl portugala: bonito → pt rusa: красивый → ru slovaka: krásny → sk turka: güzel → tr volapuko: jönik → vo

Fontoj:

• bel
•  bela