[1] Dann faßte sie Vertrauen und zog vom Hauseingang weiter in den Hof, vom Hof in die Galerie, von der Galerie ins Eßzimmer und vom Eßzimmer in die Schlafzimmer, hinauf, hinauf, holte die Nachttöpfe unter den Betten hervor, setzte Bettdekken unter Wasser, stürzte Tische um, hob Stühle hoch, löschteKerzen (das Flämmchen vor dem Allerheiligsten Sakrament, was für eine Gotteslästerung!) und drang mit einem Schlag ihres Schwanzes in das Wohnzimmer ein.[1]
→ Poste ŝi ekmaltimis, kaj el la antaŭĉambro ŝi transiris al la korto, el la korto al la pasejo, el la pasejo al la manĝoĉambro kaj el la manĝoĉambro al la dormoĉambroj, supren, supren, eligis la noktovazojn el sub la litoj, subakvigis la litkovrilojn, renversis tablojn, alsuprigis benkojn, forestingis kandelojn (la flameto de la plejsankta sakramento, kia malpiaĵo!) kaj infiltris per frapo el ŝia vosto en la salonon.
