-e

Esperanto[redakti]

Nominativo	-e
Akuzativo	-en

montras ke vorto estas adverbo kaj, krom post kelkaj adverbaj radikoj, kie ĝi estas balasta, la finaĵo -e adverbigas vorton

Rimarkoj: Certaj tabelvortojn finiĝas per vokalo e, sed tiu e ne estas gramatika finaĵo.

Deveno

el la itala -e, latina -ē, rusa -е e kaj pola -ie

Derivaĵoj

rapida → rapide

varma → varme

ekzemplo → ekzemple

vespero → vespere

ĉiu + jaro → ĉiujare

sia + vico → siavice