suĉi

Esperanto

Verbo

 suĉ + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	suĉis	suĉas	suĉos
Adjektiva aktiva participo	suĉinta	suĉanta	suĉonta
Adjektiva pasiva participo	suĉita	suĉata	suĉota
Substantiva aktiva participo	suĉinto	suĉanto	suĉonto
Substantiva pasiva participo	suĉito	suĉato	suĉoto
Adverba aktiva participo	suĉinte	suĉante	suĉonte
Adverba pasiva participo	suĉite	suĉate	suĉote
Moduso
Infinitivo	suĉi
Volativo	suĉu
Kondicionalo	suĉus

verbo ambaŭtransitiva

Signifoj

1. (transitiva) entiri per negativa relativa premo

   Kunmetaĵoj: polvosuĉilo

2. (netransitiva) esti malbona; malboni; malbonegi

Tradukoj

   

angla: suck → en germana: saugen → de

indonezia: isap → id, mengisap → id sveda: suga → sv

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "suĉ" (2)

  suĉi

  polvosuĉilo

Referencoj kaj literaturo

•  suĉi
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "suĉi".